Hizmetin Geleceği
HİZMET HAKKINDA YAZARKEN...
“Hizmet’in ne yapması gerektiği sana mı düştü? Tek akıllı sen misin?” diyenleri duyuyor gibiyim. Aksine ben kendimi, bilinen ama söylenmeyen konuları açarak başına iş alan “köyün delisi” gibi görüyorum. Hizmet’le ilgili konular, hasbelkader ömrünün 40 yılını burada geçiren beni de elbette ilgilendiriyor.
Yazarken, konuşurken ne dediğiniz kadar nasıl dediğiniz önemlidir. Bu sebeple birkaç noktaya azami dikkat ediyorum:
1. Ümitsizliğe sebep olmayacak tarzda ama hakkın hatırını âli tutarak, gerçekleri eğip bükmeden fakat okuyucunun hazım durumunu dikkate alarak yazıyorum.
2. Üsluba, edebe riayet etmeye çalışıyorum. Kimseye hakaret etmeden, kimseyle polemiğe girmeden, “üslubumuz namusumuzdur” ilkesiyle doğru bildiklerimi aktarıyorum.
3. Bir fitneye, ayrışmaya, kamplaşmaya neden olmadan, Hareket’in şeâirine saygısızlık etmeden, İslami esaslara ve evrensel değerlere bağlı kalarak, bazı konularda farkındalık oluşturmaya çalışıyorum.
15 Temmuz’u müteakip Hizmet’in 4-5 sene kadar eylemsiz kalması üzerine “Eylemsizlik Neden? Hocaefendi Neden İnisiyatif Almıyor?” gibi yazdığım bazı yazılar üzerine önem verdiğim bazı abiler “Mahmut Hoca bir savrulma yaşıyor!” demişler. Bu dönemde kimse savrulma yaşamadığını söyleyemez. Hepimiz farklı seviyelerde savrulmalar, travmalar yaşıyoruz. Hepimizin hayatı altüst oldu, düzeni dağıldı. Yaşadığımız ağır deprem temelden tavana her şeyimizi sarstı. İnancını, umudunu yitirenler var. Beynine zehirli kıymık gibi saplanan soruları olanlar var. Hapiste çürüyen masumlara her gün gözyaşı dökenler, gün yüzü görmeyen bebeler için yüreği kavrulanlar ve vebali kendinde görenler var. Kimimiz bu süreci sorgulayarak, irdeleyerek anlamaya çalışıyoruz; kimimiz soruları yok sayarak, tevekkülle travmanın etkisini azaltmaya…
Rasyonel tarafı ağır basan birisi olduğum için sanırım yaşadıklarımızı, süreçleri sorgulamaya daha yatkınım. Akademisyen formasyonu da beni bu yola sevk ediyor olabilir. Öte yandan daha sağlam bir gelecek inşasına katkı vermek için bireysel ve kolektif açıdan kendimizi sorgulamamız, bazı hataların tekrar edilmeyeceği bir gelecek kurmamız gerektiğine inanıyorum. Yazdıklarımla, konuştuklarımla buna katkı vermeyi amaçlıyorum.
“Egomu tatmin etmek!”, “Dikkatleri çekmek!”, “Gündem olmak!” gibi motivasyonlarla da yazıyor olabilirim. Nefsimi tezkiye etmiyorum. Hizmet üzerine yazılar yazmak iğneli fıçıya el sokmak kabilinden. Böyle yazdınız diye ne zulüm düzeni sizi “terörist” listesinden çıkarır, ne de kendi mahallenizden takdir görürsünüz. Yazdıklarım (bazı) değişim yanlılarınca “göstermelik ve statükoya yan çıkan” yazılar olarak görülürken, (bazı) muhafazakarlarca “sinsice vuran yazılar!” şeklinde okunuyor. Kimin ne düşündüğünden çok, doğru bildiğim konuları, doğru bir üslupla anlatmaya çalışıyorum.
Kimseyi kaale almamak gibi mülahazam yok. Her bireyin görüşü, düşüncesi önemli. Fitnenin aracı, bir kavganın tarafı olmak istemem. Gerçekleri dile getirmenin sorumluluğu ile yazdığımı düşünüyorum. Bazı konulara değinmeyi çok sevdiğim, dünyanın en nezih insanları kabul ettiğim Hareket mensuplarına karşı vicdani görev biliyorum. Her gün diktatöre sövmek, güncel, politik konularda yazmak daha fazla beğeni alıyor ve fay hatlarına girmemiş oluyorsunuz. Ayrıca "kim ne der?" diye düşünmemek için daha selametli yol.
Mahmut Akpınar
| Yazar | Mahmut Akpınar |
| Yayınevi | Crab Publishing |
| ISBN | 9798230157397 |
| Sayfa Sayısı | 284 |
| Dil | Türkçe |
| Ölçü | 14,5x21 cm |
| Kapak | Karton Kapak |
| Baskı | 2025 |